دلم.

حال روحی مناسبی ندارم حالم بده خیلی دلم عجیب گرفته از همه از خانواده از خدا از خودم حتی دلم نمیخاد با کسی حرف بزنم منی که 24 ساعته با بچه ها تو گپ میحرفیدیم الان اصلن حسش نیست جوابمو دوستامو حتی گاهی نمیدم دائما از خدا گله میکنم که فلان کردی ناشکری میکنم میگم تو فقط بدبختی برام اوردی ی روز خوب ندیدم با مامان بابا درست نمی تونم حرف بزنم همش با صدای بلند میحرفم دعوا میکنم و 24 ساعته تو اتاقم کنار بخاری زیر پتو چشام پر اشک و گریه میکنم سر چیزی که نمیدونم چیه